Ο Σαμαράς, η ψηφοθηρία και τα κρυοπαγήματα

Δεκεμβρίου 11, 2013 11:58 πμ Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος

Στον θαυμαστό κόσμο της ψηφοθηρίας και της τηλεθέασης, ένα κοριτσάκι βρίσκει τραγικό θάνατο από τις αναθυμιάσεις της καύσης ενός αυτοσχέδιου μαγκαλιού και μ” έναν μαγικό τρόπο λύνεται το πρόβλημα των νοικοκυριών με κομμένο ρεύμα. Εντάξει, δεν λύνεται, εξαγγελίες γίνονται, αλλά μήπως και θα ασχοληθεί κανείς την επαύριο με το αν θα έχει υλοποιηθεί έστω και μία από τις υποσχέσεις; Όσο στα τηλεπαράθυρα συζητούν τις επανασυνδέσεις ρεύματος στις οικογένειες που αδυνατούν να το πληρώσουν, όσο ακούμε δηλώσεις συμπαράστασης προς τους αδύναμους, οι άνθρωποι εξακολουθούν να ξεπαγιάζουν, οι άστεγοι εξακολουθούν να υποφέρουν, και η χώρα εξακολουθεί να βυθίζεται σε πρωτοφανή φτώχεια…

Αφού θρηνήσαμε ένα ακόμη θύμα από την έλλειψη ρεύματος (θύμα της ανεργίας, βασικά, αλλά ας μη χαλάμε τα ωραία πρωτοσέλιδα…), αποφασίσαμε ως κοινωνία να ασχοληθούμε με το θέμα. Λες και ζούμε στο Game of Thrones, όπου οι χειμώνες δεν έρχονται κάθε χρόνο, λες και πέρσι δεν είχαμε χειμώνα, λες και πέρσι δεν υπήρχαν άνθρωποι με κομμένο ρεύμα στα σπίτια τους, λες και δεν υπάρχει κίνημα που διεκδικεί (και το κάνει πράξη με ίδια μέσα) την επανασύνδεση του ρεύματος στις οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν, λες και πρώτη φορά ακούστηκε το αίτημα να μην κόβει η ΔΕΗ το ρεύμα στα φτωχά νοικοκυριά.
Αυτή τη φορά, όλα κι όλα, για το ζήτημα παρενέβη ο Αντώνης Σαμαράς. Με… προσωπικές ενέργειες του πρωθυπουργού αποφασίστηκε να λυθεί το πρόβλημα. Πότε θα λυθεί, ποιος θα πληρώνει, με ποιον τρόπο, ποιανού είναι η ευθύνη, ουδείς γνωρίζει. Το ζήτημα λύθηκε, οι ειδήσεις έπαιξαν την πρωτοβουλία Σαμαρά, τέλος. Πάμε γι’ άλλα. Έστω κι αν κανείς ποτέ δεν ζεστάθηκε με εξαγγελίες και υποσχέσεις.
Αλλά ό,τι δεν μπορεί να λύσει ο πρωθυπουργός, το λύνει ο πραγματικός κυβερνήτης της χώρας. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος μετείχε σε σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό, με τη συμμετοχή των υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος κκ. Χατζηδάκη και Μανιάτη, έκανε μια δήλωση τη Δευτέρα στην «Ανατροπή», εξέφρασε τον φόβο του ότι η ΔΕΗ μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα στη διαδικασία και… καθάρισε.
Την ίδια επιλεκτική ευαισθησία άλλωστε έδειξαν και οι δήμοι. Άλλοι –με πλεονασματικούς ισολογισμούς και λίγα σπίτια με κομμένο ρεύμα– παρουσιάζονται θετικοί, άλλοι που στερούνται χρημάτων και αντιμετωπίζουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις, λένε ότι αδυνατούν να αντεπεξέλθουν.

Κανονικά, βέβαια, θα χρειάζονταν και κάποιες θεσμικές ρυθμίσεις για να μπορούν οι δήμοι να πραγματοποιούν τέτοια έξοδα, αφού ο οικονομικός έλεγχος που τους έχει επιβληθεί –ελέω Τρόικας– είναι ασφυκτικός. Όμως, με τα ψιλά γράμματα θα ασχολούμαστε τώρα; Εδώ κάνουμε πολιτική. Ψιλά γράμματα και το γεγονός ότι η πλειονότητα των οικογενειών που στερούνται τα βασικά είτε δεν «χωρά» στα κριτήρια του «κοινωνικού τιμολογίου» της ΔΕΗ, είτε δεν γνωρίζει καν ότι υπάρχει – βλέπετε, αυτοί που δεν έχουν ρεύμα έχουν την κακή συνήθεια να μην αγοράζουν εφημερίδα και να μην βλέπουν δελτία ειδήσεων… Ψιλά γράμματα και το γεγονός ότι ακόμη και η δύστυχη μητέρα της Σάρας, μια άνεργη μετανάστρια χωρίς άδεια παραμονής σε ισχύ, προφανώς δεν θα είχε το δικαίωμα ούτε καν αίτηση να κάνει στην ΔΕΗ, ακόμη και μετά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης. Ας μη λαϊκίσουμε άλλο, είπαμε, η συγκυβέρνηση το έλυσε το θέμα! Από δω και πέρα, όποιος κρυώνει το κάνει με δική του ευθύνη.
Ασφαλώς, όπου υπάρχει ευαισθησία-εξπρές και ανθρώπινος πόνος, τα κανάλια είναι πρώτα. Σε καθημερινή βάση σχεδόν τα μίντια φιλοξενούν ανθρώπους που δεν ξέρουν πώς θα αντιμετωπίσουν το πολικό ψύχος που έρχεται. Αφηγούνται το πραγματικό δράμα τους στο αδηφάγο τηλεκοινό, βλέπουν τους δημοσιογράφους να τους χτυπούν φιλικά την πλάτη κι επιστρέφουν στην παγωμένη καθημερινότητά τους. Σε μερικές μέρες κάποιο άλλο θέμα θα πουλάει και το δικό τους δράμα θα έχει ξεχαστεί…
Και μέσα σε όλα αυτά, ουδείς ασχολείται, όπως πέρσι με τους άστεγους. Εκείνοι έχουν την… ατυχία να μην έχουν κάποιο «διάσημο» νεκρό. Τουλάχιστον, όχι ακόμη.
Όμως η επιλεκτική ευαισθησία δεν έλυσε ποτέ κανένα κοινωνικό πρόβλημα. Γιατί το ζήτημα δεν είναι μόνον οι άνθρωποι που έχουν κομμένο ρεύμα στο σπίτι τους, είναι κι αυτοί που έχουν ρεύμα αλλά δεν έχουν θέρμανση, είναι αυτοί που δεν έχουν καν σπίτι. Γιατί το πραγματικό πρόβλημα είναι η θηριώδης ανεργία, η φτώχεια και το ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος. Τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με έκτακτες ψηφοθηρικές λύσεις. Πολλώ δε μάλλον όταν αυτές προορίζονται να μείνουν στο πλαίσιο εξαγγελιών. Άλλωστε, σε αυτή τη χώρα θεωρούμε πολύ λογικό να πληρώνουμε τοκοχρεολύσια, τράπεζες και δανειστές, αλλά όχι τους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη.
Το ποσοστό των ελλήνων πολιτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών που χρεοκόπησαν τη χώρα. Το πρόβλημα της πείνας δεν λύνεται με τα συσσίτια – το πολύ να ανακουφιστεί πρόσκαιρα. Το πρόβλημα της φτώχειας δεν λύνεται με επιδόματα. Το πρόβλημα του ψύχους δεν λύνεται με πρόσκαιρες επανασυνδέσεις ρεύματος. Αλλά ας είναι, ας το κάνουν. Ο βαρύς χειμώνας είναι εδώ και σε πολλά μέρη της Ελλάδας όχι από το βράδυ της Τρίτης, αλλά μήνες νωρίτερα.
Ας το κάνουν χωρίς φανφάρες και μεγάλα λόγια. Χωρίς να πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Ούτε καθρεφτάκια και χάντρες στο κοριτσάκι με τα σπίρτα.