Δεν ξέρω τι έρχεται να κάνει ο εξοχότατος κ. Wolfgang Schäuble καλοκαιριάτικα στην Αθήνα. Για τα μπάνια του αποκλείεται να έρχεται. Βλέπετε, εκείνες οι ράμπες που είχε πληρώσει η Γερμανία και οι άλλες πλούσιες χώρες του βορρά, από τα διαρθρωτικά ταμεία, για τους σακάτηδες σαν του λόγου του, δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Φαγωθήκανε τα λεφτά αλλιώς και δε φτάσανε για την ολοκλήρωση των υπεσχημένων. Οπότε, αν δεν έρχεται για τα μπάνια του, γιατί να μας επισκέπτεται? Ως νικητής? Όπως έκανε ο Αδόλφος Χίτλερ στο Παρίσι, ειπώθηκε κι αυτό! Συμμερίζομαι την σιωπηρή σου αγανάκτηση, καλό μου πληκτρολόγιο.
Κάτι είχε γραφτεί για κύκλους εργασιών, τραπεζικών ιδρυμάτων. Τότε τον είχα αποκαλέσει Φαταούλα τον κ. Schäuble κι έτσι αν είναι αυτός ο λόγος της επίσκεψης, δεν δίνω καμιά πιθανότητα επιτυχίας στους διαπραγματευτές που ψηφίσαμε να μας εκπροσωπούν!
Γενικά αντιπαθώ και τον βίο του και την πολιτεία του και τον ίδιο τον κ. Schäuble. Ένας φίλος μου, ο Μιχάλης, μου έκανε προ καιρού παρατήρηση, γιατί η λέξη “σακάτης” είναι κακόηχη, μοχθηρή, είπε. Είχα χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά τη λέξη σακάτης στο διήγημα για τα επεισόδιο της Κύπρου. Είχα σκεφτεί τότε ότι είχε δίκιο ο Μιχάλης, αλλά σήμερα που το ξανασκέφτομαι, λέω ότι είναι κι αυτή μια λέξη ελληνική· είναι κι η καταλληλότερη λέξη για να εκφράσω τα προσωπικά μου αισθήματά μου για τον κ. Schäuble. Μία λέξη ακριβής!
Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος, για να εξηγήσω αυτή την αντιπάθεια:
Ασφαλώς ο κ. Schäuble θα έχει προ πολλού ζητήσει από τις μυστικές του υπηρεσίες, μια εμπεριστατωμένη μελέτη για τη δράση των διαφόρων γερμανικών παρασίτων που έκαναν δουλειές με τα ελληνικά παράσιτα. Όλα αυτά τα παράσιτα μαζί, έπιναν –κι εξακολουθούν να πίνουν- το αίμα της Ελλάδας, που τώρα πια ψυχορραγεί από την εξαντλητική αιμοδοσία.
Η γνωστή γερμανική εταιρία, ανάμεσα στους 29 κατασκευαστές πλυντηρίων είχε ανέκαθεν, σαν τα εξωγήινα τέρατα των ταινιών, σφιχταγκαλιασμένη τη δύστυχη την Ελλάδα με θανατηφόρα αγάπη κι απομυζούσε κι αυτή η σπουδαία εταιρεία! Από την άμυνα και τις τηλεπικοινωνίες μέχρι τα νοσοκομεία, παντού. Πολλές εταιρίες, δηλαδή, αλλά ας μείνουμε τώρα στον κατασκευαστή των πλυντηρίων μόνο, γιατί από που ν’ αρχίσεις και που να τελειώσεις.
Φαντάζομαι, ασφαλώς, ένα κοντέινερ, μπορεί και περισσότερα, με όλο το αποδεικτικό υλικό, τις καταθέσεις των μαρτύρων και τα έγγραφα τεκμηρίωσης. Φαντάζομαι, ασφαλώς, κι ένα ηλεκτρονικό αντίγραφο, ταξινομημένο κι αυτό με γερμανική ακρίβεια, κρυμμένο βαθιά σε κάποιον server απρόσιτο στους πειρατές της κυβερνοχώρας μας. Ό,τι θέλω, φαντάζομαι, ασφαλώς… Αλλά το ρεζουμέ της ιστορίας που μας ενδιαφέρει σήμερα, θα μπορούσε να χωράει σε έναν λεπτό, διπλωματικό φάκελο…
Θα συνομιλήσει ο κ. Schäuble με ποιους? Θα συνομιλήσει με τα ελληνικής καταγωγής παράσιτα και τους φυσικούς τους απογόνους και μ’ όλο τον συρφετό των επιγόνων. Με αυτούς διαπραγματεύεται σήμερα ο κ. Schäuble. Εμείς το αποφασίσαμε αυτό, με την ψήφο μας, πριν έναν χρόνο.
Με τα ελληνικής καταγωγής παράσιτα, λοιπόν, που οι νομές τους συμπυκνώνονται σ’ αυτόν τον λεπτό, διπλωματικό φάκελο που λέγαμε, θα συνομιλήσει ο κ. Schäuble.
Διότι, ευλόγως, εικάζουμε ότι αυτά τα ελληνικά παράσιτα, αποτελούν ένα κρίσιμο μέγεθος της ελληνικής καθεστηκυίας πολιτικής τάξης, από την εποχή του Παπάγου και βγάλε· άλλα άσε τα παλιά…
Πριν έναν ακριβώς χρόνο, η αλήστου μνήμης Τρόικα Εσωτερικού, είχε κατά νου να εξασφαλίσει, σκανδαλωδώς, την ασυλία της καλής εταιρείας! Είχε χρειαστεί, εικάζουμε, κι ευλόγως εικάζουμε, να έλθει προσωπικά η ίδια η Φράου Καγκελάριος, για να πείσει. Κραδαίνοντας –νοερώς- εικάζουμε, κι ευλόγως εικάζουμε πλέον, τον λεπτό, διπλωματικό φάκελο, που λέγαμε…
Τις περσινές προσπάθειες, μόνο, να κοιτάξεις, δεν αργείς να καταλάβεις ότι μόνο για τα καλοκαιρινά μπάνια του θα μπορούσε να έρχεται ο κ. Schäuble. Ασφαλώς όχι για διαπραγματευτές (sic) με την κυβέρνηση των Ολετήρων. Τις εντολές του, ο κ. Schäuble, θα μπορούσε να τις δώσει και τηλεφωνικά ή μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας!
Εκτός κι αν τον έχω παρεξηγήσει τόσο πολύ τον κ. Schäuble. Εκτός, δηλαδή, αν έρχεται για να συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας προκειμένου να του παραδώσει αυτόν τον λεπτό, διπλωματικό φάκελο που λέγαμε…
Προσφέροντας το εργαλείο για να σπάσει το ελληνικό απόστημα, ο κ. Schäuble δεν θα ήταν πια ο σακάτης της ιστορίας κι εγώ θα αναζητούσα στο πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο, για να βρω μια λέξη περισσότερο κόσμια, καταλληλότερη για έναν φιλέλληνα πάνω σε αναπηρικό αμαξίδιο· αλλά ας μην αφήνουμε την φαντασία μας να καλπάζει άσκοπα…
Alexandros Raskolnick
